Onverwacht vrij

Vandaag was in mijn agenda eigenlijk een groot deel van de dag bestemd voor het voeren van overleg met de vakbonden over de op handen zijnde fusie. De komende tijd breekt er voor de medewerkers van de 3 gemeenten een belangrijke tijd aan. In die periode moet duidelijk worden welke functies er binnen de nieuwe gemeente zullen ontstaan en wie wat gaat doen. Voordat dit van start kan gaan moeten we met de bonden een aantal belangrijke afspraken maken. Zolang die afspraken er nog niet zijn kunnen we niet beginnen.

Gisterenmiddag kreeg ik te horen dat het hele overleg door de bonden was afgezegd. De oorzaak hiervan ligt op landelijk niveau. Daar praten de bonden met de gezamenlijke gemeenten over een nieuwe CAO voor alle Nederlandse gemeenteambtenaren. Dat overleg is deze week echter volledig vastgelopen en de bonden hebben daarop al het overleg opgeschort. Dus ook het overleg van vanmorgen.

Nu heb ik niets tegen vakbonden. Ze vervullen in onze samenleving een belangrijke rol. Ik ben er zelf al bijna 25 jaar lid van, maar van deze actie begrijp ik helemaal niets. De fusie tussen de drie gemeenten zal, als alles goed gaat, op 1 januari plaats vinden. Die datum staat binnenkort vast en zal dan ook niet meer veranderen. Ook niet wanneer de bonden voorlopig niet met ons willen praten. Een gevolg wel dat de huidige medewerkers van de 3 gemeenten allemaal veel langer zullen moeten wachten voor er zekerheid komt over hun werk binnen de nieuwe organisatie. Met name voor deze medewerkers kan het opschorten van ons overleg daardoor vervelende gevolgen hebben. Zeker wanneer ik zie met hoeveel energie al deze mensen werken aan de voorbereidingen is dat volledig onterecht. Jammer dat de bonden hier geen aandacht voor hebben.

Ik had dus onverwacht een groot deel van mijn dag vrij. Gelukkig had ik nog een flinke stapel post weg te werken.

Het einde van deze middag was ik in Voorhout. De gemeente daar heeft plannen voor de ontwikkeling van de ruΐne van Teylingen als belangrijk regionale toeristische trekpleister. Belangstellenden konden vanmiddag een rondleiding krijgen door deze oude ruΐne. Ik was daar nog nooit geweest, dus maakte ik van het aanbod gebruik. Ik moet zeggen dat ik daar geen spijt van heb. Het was zeker de moeite waard om dit rijksmonument eens een keer van dichtbij te bekijken. Ik kan het u zeker aanraden. Jacoba van Beijeren is hier in 1436 gestorven. De nieuwe gemeente Teylingen heeft straks toch wel veel interessants te bieden.



Dag